भूक नसतीच तर मराठी निबंध | Bhuk Nastich Tar Essay In Marathi

Bhuk Nastich Tar Essay In Marathi आपण दररोज भूक लागल्यावर अन्न खातो. ही भूकच आपल्याला जगण्यासाठी प्रेरणा देते. जर भूक नसतीच, तर कदाचित आपल्याला अन्न खाण्याची गरज भासली नसती. मग शेती, स्वयंपाक, बाजार, हॉटेल्स यांना अर्थच उरला नसता. भूक ही केवळ शरीराची गरज नाही, ती एक नैसर्गिक प्रक्रिया आहे. तिच्यामुळे माणूस वेळेवर अन्न घेतो आणि आरोग्य राखतो.

जर खरंच “भूक नसतीच तर”, तर जग खूप वेगळं दिसलं असतं. माणसाला जेवण्याची गरज भासत नसती, त्यामुळे खाद्यपदार्थांचे महत्त्व कमी झाले असते. कुटुंब एकत्र बसून जेवण करण्याची सुंदर परंपरा नाहीशी झाली असती. स्वयंपाक करणं ही कला नसून केवळ एक व्यर्थ क्रिया वाटली असती. म्हणूनच भूक ही आपल्या जीवनात खूप महत्त्वाची भावना आहे. ती नसती तर जीवनातील अनेक रंग आणि चव हरवले असते.

Bhuk Nasti Tar Essay In Marathi

bhuk-nasti-tar-essay-in-marathi

एका सणाच्या दिवशी सार्वजनिक पूजा सुरू होती. भटजी मोठ्याने मंत्र म्हणत होते. अचानक माझ्या कानावर एक वाक्य आलं  “अन्नासाठी दाही दिशा फिरतो माणूस”. हे शब्द ऐकून मी थोडा थांबलो, आणि विचार करू लागलो. खरंच, या जगात सगळे लोक आपल्या पोटासाठीच मेहनत करत असतात.

तेव्हाच माझ्या मनात विचार आला  जर भूकच नसती, तर काय झालं असतं? माणसाला जेवायची गरज नसती, मग शेती, अन्न शिजवणं, हॉटेल्स या सगळ्यांचा काही उपयोग उरला नसता. घरातील बायका स्वयंपाकाच्या कामातून मोकळ्या झाल्या असत्या. पण त्याच वेळी माणूस खूप आळशी आणि निष्क्रिय झाला असता.

कामाची गरज उरली नसती, तर माणसाचे मन रिकामं राहिलं असतं. आणि रिकामं मन सैतानाचं घर होईल असं म्हणतात. अनेक लोक गुन्हेगारीकडे वळले नसते, कारण आज पोटाची भूक भागवण्यासाठी लोक चोरी, लूटमार, अन्याय करतात. ही भूकच माणसाला क्रूर बनवते.

कधी कधी माणूस स्वतःच्या भुकेपेक्षा दुसऱ्याच्या अन्नाची काळजी घेतो. तोच खरा सुसंस्कृत माणूस असतो. पण तरीही, भूक नसती तर अनेक कलाकार, लेखक, कवी आपलं सगळं वेळ आवडत्या कामांमध्ये घालवले असते. त्यांना पोटासाठी दुसरं काम करावं लागलं नसतं.

शास्त्रज्ञही आपलं पूर्ण लक्ष संशोधनाकडे देऊ शकले असते. पण असं झालं असतं, तर आपल्याला चवदार जेवण, मस्त मेजवानी, आणि मित्रांसोबतच्या पार्टीचा आनंदही गमवावा लागला असता.

‘जीवो जीवस्य जीवनम्’, म्हणजेच जगण्यासाठी एक जीव दुसऱ्यावर अवलंबून असतो. म्हणूनच भूक नसती तर, जग खूप वेगळं झालं असतं. पण तरीही, ती नसती तर आयुष्यातला खूप रंग आणि गोडी हरवली असती.

म्हणून मी म्हणतो  भूक हवीच, पण तीवर नियंत्रण असणं म्हणजे खरी संस्कृती!

वरील निबंध हा खालील विषयांना सुद्धा लिहू शकता

वरील-निबंध-हा-खालील-विषयांना-सुद्धा-लिहू-शकता

एकदा एक सण होता. सर्वजण मंदिरात जमले होते. पूजारी मंत्र म्हणत होते. त्यात एक ओळ होती – “अन्नासाठी जग फिरतं” – आणि ती माझ्या मनात घर करून गेली. खरंच, माणूस कितीही मोठा असो, त्याला शेवटी पोटाची भूक भागवावीच लागते.

तेव्हा माझ्या डोक्यात विचार आला जर माणसाला भूकच लागली नसती, तर काय झालं असतं? जगाचं चित्रच वेगळं असतं. लोकांना धान्य पिकवण्याची, अन्न शिजवण्याची, विकण्याची गरजच भासली नसती. घरात स्वयंपाक करणारी माणसं दुसऱ्या कामांत वेळ घालवू शकली असती. पण त्यामुळे माणूस कामचुकार झाला असता.

रिकामा वेळ आणि कोणतीही जबाबदारी नसणं, हे माणसाला चुकीच्या वाटेवर घेऊन जातं. भूक नसती, तर काही प्रमाणात गुन्हेगारी कमी झाली असती, पण अनेक चांगल्या सवयीही हरवल्या असत्या. पोटासाठी लोक चोरी करतात, पण त्याच वेळी पोटासाठी मेहनतही करतात.

ही भूकच माणसाला कष्ट करण्यास प्रवृत्त करते. एखादा कलाकार, लेखक, किंवा संशोधक जेव्हा त्यांच्या आवडीचं काम करून पोट भरता येत नाही, तेव्हा त्यांना दुसरं काम करावं लागतं. जर भूक नसती, तर ते आपलं संपूर्ण लक्ष स्वप्नांवर केंद्रित करू शकले असते.

पण दुसरीकडे, जर भूक नसती, तर आपण पाककलेचा आनंद, सुग्रास जेवण, मेजवानी, वाढदिवसाच्या पार्टी अशा अनेक गोड आठवणी कधीच अनुभवल्या नसत्या. शेतीची शोभा, अन्नाची चव आणि जेवणाची मजा सगळं काही हरवून गेलं असतं.

म्हणूनच भूक असणं गरजेचं आहे. ती नसती, तर माणूस भावनिक आणि सामाजिकदृष्ट्या पोकळ झाला असता.
आपण म्हणतोच की “भूक लागली म्हणजे जगण्याची जाणीव होते!”

अन्न उत्पादन नाहीसे

अन्न-उत्पादन-नाहीसे

जर अन्न उत्पादन नाहीसे झाले, तर जगात मोठा संकट उभा राहील. आपल्याला दररोज जेवणासाठी लागणारे धान्य, भाजीपाला, फळं यांचा तुटवडा होईल. शेती आणि कृषी उद्योग थांबतील, ज्यामुळे शेतकरी आणि रोजगारावर गंभीर परिणाम होईल. अन्न नसल्याने लोकांना भूक लागेल आणि आरोग्यही बिघडू शकते. अन्न हे फक्त शरीराची गरज नाही तर आपल्या संस्कृती आणि जीवनशैलीचा भाग आहे. त्यामुळे अन्न उत्पादन हेच जगण्यासाठी आणि सुखी जीवनासाठी अत्यंत महत्त्वाचं आहे. जर अन्न उत्पादन नाहीसे झाले, तर जीवनाची गोडी आणि आनंदही हरवून जाईल.

भूक नसती तर गुन्हे कमी झाले असते.

माणसाला जेव्हा भूक लागते, तेव्हा त्याला पोट भरण्याची तीव्र गरज वाटते. पण काही वेळा पोट भरण्याचा पर्याय नसल्यामुळे लोक चुकीच्या मार्गावर जातात. चोरी, फसवणूक, लुटमार यांसारखे गुन्हे होण्यामागे हीच भूक आणि गरज असते. जर भूक नसती तर, माणसाला अशी गरज भासतच नाही, त्यामुळे अशा प्रकारच्या गुन्ह्यांमध्ये नक्कीच घट झाली असती.

भूक माणसाला कष्ट करण्याची ताकद देते, पण ती न भागल्यास माणूस त्रस्त होतो आणि चुकीच्या मार्गावर वळतो. म्हणूनच समाजात शांतता आणि सुव्यवस्था टिकवण्यासाठी भुकेवर नियंत्रण ठेवणं फार आवश्यक आहे.

अशा प्रकारे भूक आणि गुन्हे यांचा संबंध अतिशय जवळचा आहे. त्यामुळे प्रत्येकाला गरज आहे की आपण सर्वांना अन्न पुरवठा करावा, जेणेकरून कोणालाही भुकेमुळे वाईट मार्गाला जाण्याची गरज पडू नये.

FAQs 

भूक नसतीच तर काय बदल घडले असते?

Bhuk Nastich Tar Essay In Marathi भूक नसतीच तर माणसाला अन्नाची गरज उरली नसती आणि शेती, स्वयंपाकसारख्या गोष्टींचं महत्त्व कमी झालं असतं.

भूक नसतीच तर समाजावर काय परिणाम झाला असता?

Bhuk Nastich Tar Essay In Marathi नुसार समाज अधिक आळशी आणि निष्क्रिय झाला असता, कारण काम करण्याची प्रेरणाच उरली नसती.

भूक नसती तर गुन्हेगारीBhuk Nastich Tar Essay In Marathi कशी कमी झाली असती?

Bhuk Nastich Tar Essay In Marathi माणूस पोट भरण्यासाठी चोरी, फसवणूक करतो. भूक नसतीच तर अशी गुन्हेगारी कमी झाली असती.

भूक नसती तर कलाकार Bhuk Nastich Tar Essay In Marathi आणि शास्त्रज्ञांचं आयुष्य कसं बदललं असतं?

Bhuk Nasti Tar Essay In Marathi मध्ये सांगितल्याप्रमाणे, त्यांना पोटासाठी दुसरी नोकरी करावी लागली नसती आणि ते फक्त आपल्या कलेला वाहून घेतले असते.

भूक नसतीच तर Bhuk Nastich Tar Essay In Marathi आपलं जीवन आनंदी झालं असतं का?

Bhuk Nastich Tar Essay In Marathi नाही, कारण भूक नसतीच तर अन्न खाण्याचा आनंद, जेवणाचे सोहळे आणि चविष्ट पदार्थ यांचा अनुभव हरवून गेला असता.

Conclusion 

भूक नसतीच तर, जगाचं रूपच वेगळं झालं असतं. अन्न, शेती, स्वयंपाक या सगळ्या गोष्टींचं अस्तित्वच उरलं नसतं. माणूस कदाचित आळशी झाला असता, पण त्याच वेळी गुन्हेगारी थोडी कमी झाली असती. काही चांगल्या गोष्टी मिळाल्या असत्या, पण अनेक सुंदर क्षण, जेवणाचा आनंद, मेजवानीचा उत्साह आपण गमावला असता. भूक ही माणसाला कष्ट करण्यासाठी प्रेरणा देते आणि समाजात शिस्त आणि मूल्यं निर्माण करते. म्हणून भूक असणं हेही महत्त्वाचं आहे. ती असलीच पाहिजे, पण त्यावर नियंत्रण ठेवणं हेच खरे सुसंस्कृतपणाचे लक्षण आहे.

Leave a Comment